مقایسه سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، چربی و القایی از نظر بیان ژن‌های پرتوانی

سابقه و هدف: با وجود پیشرفت‌های گسترده در زمینه‌ی کشت سلول‌های بنیادی، هنوز انتخاب بهترین منبع سلولی کارآمد جهت تزریق، قابل تأمل است. از آنجا که میزان بیان ژن‌های پرتوان، نشان‌دهنده‌ی درجه‌ی کارآمدی سلول‌های بنیادی است، در این تحقیق بیان برخی از ژن‌های پرتوان از جمله c-Myc، klf-4، oct4 و sox-2 در سلول‌های بنیادی به دست آمده از سه منبع بافت چربی، مغز استخوان و القایی، مورد مقایسه قرار گرفت. مواد و روش‌ها: تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. سلول‌های بنیادی القایی مورد استفاده در این تحقیق به صورت آماده تهیه شدند. پس از تهیه، جداسازی و کشت، سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان و چربی انسانی در پاساژ سوم، مارکرهای سطحی آنها با تکنیک فلوسیتومتری مورد ارزیابی و تأیید قرار گرفت. پس از طراحی پرایمرهای مناسب ژن‌های c-Myc، klf-4، oct4 و sox-2 و همچنین ژن GAPDH (بعنوان ژن کنترل)، بیان ژن‌های فوق در سه منبع سلول‌های بنیادی توسط real time PCR مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: بیان ژن‌ c-Myc در سلول‌های بنیادی چربی بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد و بعد از آن به ترتیب، سلول‌های بنیادی القایی و مغز استخوان قرار گرفتند. ژن klf-4 در سلول‌های بنیادی مشتق از چربی و سلول‌های القایی، تقریباً به یک میزان بود و اختلاف معناداری با یکدیگر نداشتند و سلول‌های مغز استخوان کمترین میزان را به خود اختصاص دادند. سلول‌های مغز استخوان، بیشترین میزان بیان oct که مهمترین مارکر سلول‌های بنیادی جنینی است را از خود نشان داد. پس از آن سلول‌های القایی و سلول‌های چربی، بدون اختلاف معنادار نسبت به یکدیگر، در رتبه‌های بنمودعدی قرار گرفتند. بیان ژن sox-2 در سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، بیش از دو گروه دیگر بود. نتیجه‌گیری: سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان در مقایسه با سلول‌های بنیادی القایی و سلول‌های بنیادی مشتق از چربی، منبع مناسب‌تری در کاربردهای سلول‌درمانی می‌باشند.